Vriend koopt nog graag ongezonde dingen

Miss_Burgers

Heyyy allemaal!

Ik ben sinds 7 dagen begonnen met mfp, en ik moet zeggen:het gaat echt goed! Ik ben iig heel erg gemotiveerd om er deze keer wat van te maken en weer goed in vorm te komen (en weer gezondere keuzes te maken en te bewegen). Nou heb ik wel een probleem: Ookal heb ik geen probleem om in de supermarkt het snoepgoed en de koekjes te kunnen laten liggen, als mijn vriend ze heeft gekocht kan ik er biet van af blijven. Ik voel me dan zo schuldig en stom dat ik toch een paar dropjes pak, of een stukje kaas eet. En dan baal ik omdat als ik zelf boodschappen zou doen, ze sws nooit in mijn karretje zouden belanden!

Nu is mijn vraag, hebben jullie hier ervaring mee, en misschien tips hoe ik dan toch die dingen kan laten liggen?

Heel erg bedankt!

itzhanne82

In feite is het heel simpel; niet eten en laten liggen... Ik kan een heel betoog houden, maar de keuze om wél te snacken maak je zelf. De enige oplossing is het niet te doen.

Commot

Ze zijn niet verboden, stukje kaas of een paar dropjes op z'n tijd zijn prima in te passen binnen je calorie doelstelling. Mocht het iets teveel worden kan je de volgende dag altijd weer compenseren.

Het probleem zit hem niet in wat je vriend koopt, maar in je eigen zelfbeheersing. Woon zelf ook met mensen die niet heel erg bewust met voedsel bezig zijn. In het begin was dat af en toe best moeilijk en wou ik ze vertellen om bepaalde dingen niet meer te kopen of voor me te verstoppen. Maar op die manier laat je andere voor je eigen problemen opdraaien. Ben het juist als een uitdaging gaan zien om nee te kunnen zeggen ook al eet iedereen gulzig van en schotel lekker ruikende snacks. De mensen die wel rekening willen houden met je dieet vertel ik nu juist dat ze voor mij geen speciale keuzes hoeven te maken, gezonde dingen inslaan is prima maar doe het niet speciaal voor mij. Ik heb zelf beter zicht op wat ik eerder op de dag/week gegeten heb en of er ruimte voor wat snacks of eventueel zelfs een "cheat"-avond.

Log de snacks altijd in MyFitnessPal. Kan soms moeilijk zijn om dat nauwkeurig te doen, maar probeer het zo goed mogelijk. Maak jezelf bekend met wat een "portie" weegt en of de porties die je neemt ook daadwerkelijk overeen komen met wat je invoert. Hoe meer je dingen weegt, hoe beter je word in het schatten van gewichten in situaties waar je niet wil/kan wegen. Lieg nooit tegen jezelf bij het invoeren op MFP, ik rond nog liever een beetje omhoog af. Op deze manier kan je goed de gevolgen van het snacken zien, of zelfs soms wat ruimte maken om een avond eens lekker een iets minder gezonde optie te nemen.

In de gevallen dat andere aan de snacks gaan en je zelf geen ruimte hebt: Sla altijd beleeft af zonder over dieet/gezondheid te beginnen. Zorg zelf voor gezonde alternatieven. En mijn ervaring is dat gedurende de dag genoeg water drinken ook helpt tegen verleidingen.

mrs_hekate

ow burgees herkenbaar hoor. Mijn ex man ging altijd borrelnootjes naast mij zitten eten. Snee wat blokjes kaas en plakjes worst. En als het voor je staat is het veel lastiger af te blijven. Ik had veel liever dat hij japanse mix at. Dat lust ik niet. Niet voor niets dat ze in de bioscoop vaak vlak voor de pauze nog een stukje laten zien. Coca cola biedt jullie deze film aan. Niets ervan. Coca cola wilt verkocht worden in de pauze. Als je het ziet, wilt je het ook hebben. Enige optie is, dat je met je vriend overlegd wat je wel mag hebben. Bijv als hij voor zich zelf kaas mee neemt, laat hem dan een klein stukje 20+ mee nemen voor jou. Jouw blokjes net iets kleiner. Zodat je toch mee kan eten, maar wel gezonder. Of misschien is voor hem de 20+ kaas ook wel gezonder

aischari40

Heel herkenbaar!! Hier in huis, met een man en 2 sportieve tienerdochters met maatje 38, is er ook altijd wat te snaaien. (alhoewel beide dochters niet elke dag snaaien) Manlief is een bourgondiër en eet alles wat los en vast zit, en beide dochters kunnen er soms ook wat van. Eerder at ik mee als er lekkere toastjes op tafel stonden, oid. Maar tegenwoordig kan ik er wel afblijven. Ik wil gezonder eten en afvallen, de rest van het gezin doet er niet aan mee , dus niets lekkers in huis halen is geen optie. Maar er is ook altijd fruit, soepstengels, kwark en yoghurt in huis. Als manlief 's avonds trek krijgt en wat pakt, en ik denk ; hmmm lekker, dan pak ik een glas water of een stukje fruit! En denk dan, dat is lekker . Tuurlijk heb ik ook nog wel is dat ik toch wat lekkers pak, maar dan bijv. geen 6 bitterballen, maar 1 of 2, als het nog kan qua calorieën. Maar dat gebeurt nog zelden.
Je moet het toch echt zelf doen, nee zeggen, niets pakken, de knop in je hoofd omzetten!
Het is lastig, maar als je echt wil, kan je het!

Ik drink al jaren alleen maar water over de dag( en af en toe koffie en thee), maar dat helpt mij niet tegen verleidingen, en stilt mijn hongergevoel ook niet.

itzhanne82

Enige optie is, dat je met je vriend overlegd wat je wel mag hebben. Bijv als hij voor zich zelf kaas mee neemt, laat hem dan een klein stukje 20+ mee nemen voor jou. Jouw blokjes net iets kleiner. Zodat je toch mee kan eten, maar wel gezonder. Of misschien is voor hem de 20+ kaas ook wel gezonder

Dat is toch niet de enige optie?! Het is gewoon niet doen, niet eten, discipline hebben. Meer dan dat is het echt niet. Als je niet wilt dat je die snacks eet, eet ze dan niet ongeacht of iemand anders dat wel doet. Of plan ze in, zoals Commot zegt.

AuroreVL

Ik herken het probleem wel, zij het dan niet thuis, want manlief levert niets anders dan support, maar wel als ik meedraai in het éénoudergezin van mijn zusje. Die heeft drie tienerdochters die allemaal slank zijn en behoorlijk wat snaaien. Als ze weten dat ik een paar dagen kom omdat mijn zusje dan veel werkt, zorgen ze voor allemaal lekkere dingen in huis. Vaak zijn dat de dingen die ik niet wil eten. Sinds ik weer sterk op mijn voedingsinname let geef ik duidelijk aan wat ik niet meer eet. Ze hoeven geen rekening met mijn aangepaste leefstijl te houden, kunnen dus gewoon koken, maar ik eet geen aardappelen of tarwebrood en zorg ervoor dat ik mijn eigen roggecrackers bij me heb. Afspraak is dat we één gezamenlijk eetfeestmomentje hebben in de tijd dat ik er ben. Zo wordt het dus niet elke dag bal. Het gaat me steeds gemakkelijker af om nee te zeggen als zij wel met chips op de bank zitten. Op een één of andere manier vind ik het zelfs veel gemakkelijker om niets te nemen dan iets. Wat als ik iets neem, wil ik al snel meer... Ken je zelf, hou die discipline erin. Je bent zelf verantwoordelijk voor wat je eet!

mrs_hekate

itzhanne82 schreef: »

Dat is toch niet de enige optie?! Het is gewoon niet doen, niet eten, discipline hebben. Meer dan dat is het echt niet. Als je niet wilt dat je die snacks eet, eet ze dan niet ongeacht of iemand anders dat wel doet. Of plan ze in, zoals Commot zegt.

Weet je wat het is. Iemand die aan roken verslaafd is, kan zeggen ik kom nu alleen maar in ruimtes waar niet gerookt word. Ik raak geen enkele sigaret meer aan.
Iemand die met een eetverslaving kan niet stoppen met eten. Je hebt het nodig om te leven.
Maar het is verdomd moeilijk als iemand lekkere dingen onder je neus houdt om nee te zeggen. Zeker als het iemand is die zegt dat het zo gezellig is als je mee eet. 1x zondigen kan geen kwaad. enz enz.
Is die dag nog wat op je werk voorgevallen is het nog makkelijker. En dan kan je het zelfdiscipline noemen of wat dan ook. Iemand die een suiker/eet/vet/wat dan ook- verslaving heeft is het moeilijk. En ja je kan nee zeggen. Maar een gezonder alternatief is soms ook een hele goede optie als iemand met dat blokje kaas zowat in je mond zit.

Sorry ik word erg allergisch van opmerkingen van mensen die zelf dat zelf nooit ervaren hebben. Altijd over die stomme discipline, terwijl je drugs en roken kan afzweren. Eten is stukken moeilijker

Miss_Burgers

Dankjewel allemaal voor jullie reacties! Het is fijn om te lezen hoe anderen ermee omgaan. Nou koopt hij sws niet alleen maar snoepgoed etc, maar toch vaker dan ik, en vaak dan ook meteen de hele foute dingen (dropjes, nootjes, lekkere kazen zoals brie, port salut). Maar hij gaat er wel heel begrijpend mee om als ik een beetje baal ervan. Misschien kan ik inderdaad met hem proberen erover te praten, en samen tot een oplossing komen?

itzhanne82 schreef: »

Dat is toch niet de enige optie?! Het is gewoon niet doen, niet eten, discipline hebben. Meer dan dat is het echt niet. Als je niet wilt dat je die snacks eet, eet ze dan niet ongeacht of iemand anders dat wel doet. Of plan ze in, zoals Commot zegt.

Ik snap wat je hiermee bedoelt, maar dat is juist het probleem: de discipline. En het kan dan best lastig zijn in 1x helemaal om te slaan, vooral als er lekkere dingen voor je neus staan. Ik vind dan ook wanneer er om advies gevraagd wordt, een simpel: "gewoon niet doen" moeilijk mee om te gaan is. Ik weet dat ik het niet moet doen, maar soms is het lastig, en juist daarvoor vroeg ik advies/tips. Misschien is het voor jou makkelijker om het "gewoon niet te doen", maar voor veel mensen blijft dat wel een strijd. Vooral als je de hele dag de drang hebt weten te onderdrukken om chips te eten of kaas, en als je dan thuis komt en je bent moe en je vriend eet naast je nootjes, is er gewoon ook niet zoveel energie meer over om nee te zeggen.

AuroreVL

Het zijn niet alleen de inkopen huisgenoten natuurlijk. Het gaat ook om al die andere momenten. Ik ben nog altijd blij als ik zonder snack te kopen Hoog Catharijne en de stationshal weer gepasseerd ben en zonder snack op het perron sta

Miss_Burgers

AuroreVL schreef: »

Het zijn niet alleen de inkopen huisgenoten natuurlijk. Het gaat ook om al die andere momenten. Ik ben nog altijd blij als ik zonder snack te kopen Hoog Catharijne en de stationshal weer gepasseerd ben en zonder snack op het perron sta

Haha ja! Die momenten ken ik ook heel goed als ik weer eens naar thuis ga (ongeveer 1,5-2 uur reizen met de trein). Daar moet ik dan altijd 15 min wachten op het station. vroeger kocht ik dan altijd snoep/chips/saucijzen broodje, maar nu koop ik dan een bakje fruit haha! Altijd standaard: 1 kop koffie en dit bakje fruit . Werkt voor mij heel goed: heb ik toch wat te snacken en voldaan aan mijn drang om iets te kopen in de tussentijd haha.

Nepq

itzhanne82 schreef: »

Het is gewoon niet doen, niet eten, discipline hebben. Meer dan dat is het echt niet.

Hoe moeilijk het soms ook kan zijn, vooral in het begin, ben ik het hier toch helemaal mee eens. Je wordt niet gedwongen om iets te eten, je kiest er helemaal zelf voor wat je eet, hoeveel je eet en hoe vaak je iets eet.

Je kan natuurlijk aan je vriend vragen of hij het ongezonde eten gewoon niet meer wilt kopen, hij hoeft misschien niet af te vallen, maar het is ook voor hem ongezond

En vergeet niet, van een paar dropjes of een paar blokjes kaas wordt je niet meteen dik

itzhanne82

mrs_hekate schreef:

Sorry ik word erg allergisch van opmerkingen van mensen die zelf dat zelf nooit ervaren hebben. Altijd over die stomme discipline, terwijl je drugs en roken kan afzweren. Eten is stukken moeilijker

Ik snap je punt en ik begrijp je ook wel. Maar als iemand advies vraagt hoe je het voor elkaar krijgt om niet te grijpen naar snacks is er in feite maar 1 oplossing en dat is simpelweg de keuze te maken om het niet te doen. Je hebt áltijd een keuze, hoe moeilijk deze voor sommige te maken is. Natuurlijk snap ik dat als iemand verslaafd is, het heel erg moeilijk krijgt of heeft, maar om er dan vervolgens wél voor te kiezen is toch écht de keuze van de persoon in kwestie.

Een verslaving is een verslaving, in welke vorm dan ook. De ene verslaving is dus écht niet anders dan de andere. Ik ben het dus ook totaal niet eens dat een eetverslaving moeilijker is dan een drugsverslaving. En het is gewoon een feit dat het uiteindelijk om discipline gaat; je doet het, of niet... er is geen tussenweg. OF je plant je "cheats" in, dat kan wel.

aischari40

Sorry ik word erg allergisch van opmerkingen van mensen die zelf dat zelf nooit ervaren hebben. Altijd over die stomme discipline, terwijl je drugs en roken kan afzweren. Eten is stukken moeilijker

Euhm.. Als ik eerlijk ben, vind ik stoppen met roken (helaas heb ik die verslaving ook) moeilijker dan NEE zeggen tegen VET eten. Als je stopt met roken, kun je niet altijd zeggen ik kom niet meer in rokerige ruimtes, in mijn omgeving roken best veel mensen, dan moet ik tegen meer dan de helft van de vrienden zeggen, ik kom niet meer, dat lukt echt niet. Ook op mijn werk rookt 90% vd collega's, moet ik stoppen met werken in de horeca, kan ook niet, daar ligt mijn hart. Maar ook dat heeft met discipline te maken, maar ik heb gekozen om eerst af te vallen, en een gezonde levensstijl qua eten aan te nemen. Ik heb geen eetverslaving, maar hou wel van lekkere hartige hapjes, en zei eerder ook echt nooit nee tegen iets. Nu is mijn knop qua eten wel iets omgedraaid, en heb ik meer discipline gekregen om nee te zeggen, en om er van af te blijven, en ik heb wel ervaring met dieëten en te zwaar zijn. Dat stoppen met roken komt ooit ook nog wel, daar moet ik nog de discipline voor vinden. Maar het is wel heel moeilijk om op te letten wat je eet, en om er van af te blijven. Daarvoor zitten we ook op MFP.

Commot

mrs_hekate schreef: »

ik word erg allergisch van opmerkingen van mensen die zelf dat zelf nooit ervaren hebben. Altijd over die stomme discipline

Toch worden die mensen bloot gesteld aan de zelfde verleidingen. Het is niet zo dat deze mensen of magische wijze wel ruimtes waar gegeten word ontwijken. Snap de frustratie hoor, dat wel. Maar vind het juist interessant om ook van mensen te leren die een heel andere band met voedsel hebben.

SteadfastDharma

Hoewel de verleidingen hetzelfde lijken, zijn de mensen die zich er mee geconfronteerd zien dat beslist niet. Denk maar aan het wel of niet lusten van vis, olijven, zoute drop, of meelwormen en krekels. Ieder mens is een samenstelsel van genen, cultuur/opvoeding en ervaringen. En een echte verslaving is een echte verslaving. Het is inderdaad niet voor niets dan drugsverslaafden in hun tijd van afkicken en nog lang daarna, buiten het drugsmilieu dienen te blijven voor een geslaagd traject. Idem voor alcoholisten. En rokers doen er goed aan om niet aangeschoten met rokende vrienden voor de kroeg te verblijven.

De drang te eten is voor de één echt vele malen sterker dan voor de ander. Die drang kan overweldigend zijn -echt hunkeren; het Engelse craving-. Zo overweldigend dat je je ziek en depressief voelt als je er niet aan toegeeft of kunt toegeven.
Waar dat sterke gevoel vandaan komt, daar zijn de geleerden het niet over eens. Er zijn 'oergenen' in het spel die vroegah in de tijd van de wolharige mamoet er voor zorgden dat alles wat eetbaar was werd genuttigd. Er zijn genen aangeschakeld na de oorlogen in het midden van de twintigste eeuw die veel mensen hebben maar die in tijden van overvloed meer schade doen dan goed, en die hetzelfde bewerkstelligen: een heel primitief pakken-wat-je-pakken-kan en direct verorberen want stel dat het verloren gaat voor het is gegeten!

Invloed op gedrag van genen wordt nogal eens onderschat. Ik wil niet zeggen dat het de enige factor is die verschil maakt tussen wie wel en wie geen discipline lijkt te hebben, maar ik vermoed wel dat het een significante factor kán zijn bij een aantal van de zwaarlijvigen onder ons.

Discipline is wel essentieel, hoe je ook genetisch bent geprogrammeerd. Vandaar dat mijn motto luidt "Discipline wint altijd van motivatie."

Enfin, wie ook worstelt met de aanwezigheid van allerlei lekkers, ik wens je veel succes en ik ben blij dat ik niet in die omstandigheid verkeer. Het zou gegarandeerd mis gaan. Misschien kun je proberen wat af te spreken met je lief? Niet alle dagen extra's in huis halen bijvoorbeeld. En ook afgepaste hoeveelheden. Dan kun je af en toe een hapje meesnoepen, zonder dat het een patroon wordt en zonder dat je echt helemaal voor gaas gaat.

itzhanne82

SteadfastDharma schreef:

Invloed op gedrag van genen wordt nogal eens onderschat. Ik wil niet zeggen dat het de enige factor is die verschil maakt tussen wie wel en wie geen discipline lijkt te hebben, maar ik vermoed wel dat het een significante factor kán zijn bij een aantal van de zwaarlijvigen onder ons.

Ik heb daar korte tijd geleden een artikel over gelezen! Het is inderdaad genetisch bepaald of men gevoelig is voor een bepaald iets; voedsel, roken e.d. Dus het klopt dat de een moeilijker van eten af kan blijven dan een ander, of dat de een "hunkert" naar drugs. Echter blijft het "in the end" een discipline/ keuze kwestie. Alleen is die voor sommige dus lastiger/ moeilijker te maken.

lottewiegeraad

Dus het is echt genetisch bepaald? Nou dan zal ik voortaan wat liever zijn tegen vrienden/vriendinnen als ze zeggen iets nodig te hebben ipv keihard te gillen "je gaat toch niet dood als je de snacks negeert, toon wat discipline!" Ik heb zelf helemaal geen gevoeligheid voor wat voor verslaving dan ook en dat ligt dus aan mijn genen, iets waar een ander dus minder geluk in heeft

itzhanne82

Nou, het is genetisch bepaald dat mensen voor sommige aspecten gevoeliger kúnnen zijn. Een voorbeeld; ik kan heel gemakkelijk "nee" zeggen tegen een gebakje/ taart/ snoep... terwijl een ander best heel wat meer moeite moet doen om "nee" te zeggen. Maar het komt uiteindelijk wel neer op discipline, alleen is het voor de een soms wat moeilijker. Dit is alleen voor bepaalde dingen dan hè, dus niet dat ze bij álles meer moeite hebben met discipline of "nee" zeggen.

Ik heb zelf helemaal geen gevoeligheid voor wat voor verslaving dan ook en dat ligt dus aan mijn genen, iets waar een ander dus minder geluk in heeft

Zo zwart-wit is het nu ook weer niet. Het kan wel gewoon zijn dat je meer discipline hebt. Ik geloof wel dat mensen gevoelig(er) kunnen zijn voor bepaalde situaties doordat ze bijvoorbeeld in een bepaald milieu opgroeien. Zo moet je dat een beetje zien denk ik. Je wordt gevormd door interne en externe factoren.