Levenslange worsteling

Hallo, welkom en veel succes

Ik ben zelf hoog functionerend autistisch en herken mezelf absoluut niet in verslavings gevoeligheid of het naar vinden van winkels (wel van drukte en groepen mensen) ik heb zelf dan ook pas problemen met mijn gewicht gekregen na trauma en oplopen PTSS en burn-out en medicatie zo'n 4 jaar geleden. Wel ben ik een beetje OCD en maak ik al graag schema's en planningen sinds mijn tienerjaren. De kunst van het weten en het onderzoek naar het weten is mij ook niet vreemd, dit komt ook zeker van pas op deze reis

"Slow and steady wins the race"

Dag Steadfast Dharma,

Heel veel succes met afvallen, met de methode die voor jou werkt. Of dat nou de hele technische benadering is of niet, volgens mij maakt dat niet zo veel uit. En als je merkt dat emoties het afvallen in de weg staan, kan je daar misschien ook heel strategisch mee omgaan. Ik weet niet wat voor jou werkt.

Ik heb zelf niet zo'n zin om in mijzelf te gaan wroeten en psychologiseren over eten en mijn relatie daarmee. Ik probeer er nuchter naar te kijken. Dat wil zeggen dat ik mijn manier van mezelf belonen probeer te veranderen. Belonen is toch wel een heel mentaal/ingeprogrammeerd iets, heb ik gemerkt.

Ik kom uit een familie waar alles gevierd of gepept werd met eten. Mooi rapport --> we halen een roomcroissant bij de bakker. Zondag was het feest, want dan kwamen we uit de kerk --> gebak bij de koffie en uitgebreid middageten. Met de familie bij elkaar --> hup, lekkere hapjes. Nieuwe baan--> gebakje. Een uurtje flink de badkamer gepoetst --> koffie met wat lekkers. Sjagrijnig? Ongesteld? Chippie erbij.

Toen ik me ervan bewust werd dat alle hoogte- en dieptepunten gevierd dan wel gepept werden met iets lekkers, ging bij mij de knop om.

Ik benader het afvallen nu technisch: het automatische vieren / peppen doe ik nu anders. Als ik de behoefte voel opkomen om iets lekkers te pakken, ga ik even bij mezelf na waarom ik dat eigenlijk doe (maar deze stap kun je ook overslaan). En vervolgens kies ik iets anders waar in niet dik van word, maar wel waar ik een goed gevoel van krijg.

Ze kunnen wel zeggen dat de grootste beloning is dat je straks misschien weer een leuk figuur hebt, maar voor mij hoeft lijnen geen strafkamp te zijn.

Ik maak lijnen leuk door op een leuke manier te meten en te wegen. Ik heb net een fitbit tracker armband gekocht en ook de weegschaal die daarbij hoort. Daar kan je leuk mee bijhouden wat er met je lijf gebeurt.

Als ik de neiging heb om in de kast te grijpen voor een snack, doe ik iets anders om me af te leiden. Ik laat het bad vollopen of ik ga grasduinen door leuke tijdschriften om inspiratie op te doen voor vakantie of mijn huis. Ik plak eindelijk die foto's in of ik doe wat in huis, of ik ga even wandelen.

Verder ben ik dol op schoenen. Als het goed gaat met lijnen, trakteer ik mezelf op schoenen elke maand. Dat is voor mij leuke kleding zonder frustratie over maten. Ik bestel ze bij Zalando, dan hoef je de winkel niet in en terugsturen als het niet past gaat simpel.

Op deze manier hoop ik mezelf te conditioneren tot een andere stijl van reageren op impulsen (emoties bijvoorbeeld).

Mijn man heeft Asperger en het was voor mij heel lastig in het begin om gemotiveerd te blijven omdat hij veel stress had van de veranderingen. Hij steunt mij helemaal, maar omdat hij altijd kookt, raakte hij in de stress van mijn andere patronen, inkopen, andere spullen in de keuken. Maar toen ik hem het schema van Myfitnesspal liet zien, gaf dat houvast.

Mag ik je een tip geven om het vele meten/wegen/invoeren te vermijden? Ik weet niet wat je budget is en of je graag recepten volgt, maar wij hebben nu het pakket van HelloFresh (hellofresh.nl). Elke week wordt er een complete doos boodschappen bezorgd (scheelt weer een paar keer naar de supermarkt) met afgemeten porties en een duidelijke beschrijving van het recept. De maaltijden staan helemaal compleet in Myfitnesspal, dus dat is gemakkelijk aanklikken. Mijn ontbijt en lunch pas ik hier op aan qua caloriëen.

Ik hoop dat je wat aan mijn ervaring hebt. Heel veel succes!

Groet, Esther

Dag Steadfast Dharma,

Dank voor je reactie, het is heel herkenbaar wat je schrijft, niet voor mezelf maar bij wat ik merk bij mijn man.

De supermarkten probeert hij te vermijden door naar de slager, de bakker, de groentenboer te gaan, maar dat is vaak wel duurder. Het zal best moeilijk zijn om met alleen de bijstand - of minder dan dat - rond te komen en hierbij supermarkten te vermijden!

Ik heb een tijdje terug een leuke website gevonden. Het is website over koken en boodschappen doen voor mensen met Asperger / autisme. Je kan er ook een supermarktplanner downloaden. Misschien heb je er iets aan http://inkaatjeskeuken.nl/

Er zijn ook kookboeken te krijgen die anders geschreven zijn. Dus niet met recepten waarbij je klaar bent met rijst koken en dan ontdekt dat je ondertussen nog een heleboel andere dingen had moeten klaarmaken om er bij te gooien :-)

Heel veel succes met het krijgen van inzicht in wat je eetpatronen zijn.

Groetjes